Δεν το περίμενα ότι ένα μυθιστόρημα φαντασίας θα με εντυπωσίαζε τόσο πολύ με την λογοτεχνική του αρτιότητα. Το ψυχρό δέρμα χαρακτηρίζεται/διαφημίζεται ως ένα μυθιστόρημα φαντασίας και τρόμου. Αφενός διαφωνώ, αφετέρου θα συμβούλευα να μην το αντιμετωπίσετε ως τέτοιο.Η πλοκή πραγματεύεται την δύσκολη επιβίωση ενός μετεωρολόγου σε ένα νησί που πολιορκείται από αμφίβια, εξωπραγματικά πλάσματα. Ωστόσο, εκεί βρίσκεται άλλο ένα άτομο, το οποίο παλεύει κι αυτό για την δική του ζωή και καθημερινότητα. Πολύ ωραία δουλεμένη ροή της ιστορίας, με αφήγηση τέτοια, που χωρίς να υπάρχουν ιδιαίτερες εκπλήξεις, δεν θες να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου. Κατά την γνώμη μου, έχει γίνει φοβερή δουλειά και στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, με αποτέλεσμα να κατανοώ και τους δύο σε κάθε σκέψη και δράση. Η γραφή είναι λυρική και ξεχωριστή, χωρίς να κουράζει.Ωστόσο, δεν είναι αυτοί οι λόγοι που με κάνουν να πω ότι αυτό το βιβλίο είναι εξαιρετικό. Ο συγγραφέας με τρομερή μαεστρία καταφέρνει και κάνει αναφορά σε μία πληθώρα κοινωνικών ζητημάτων, που φυσικά είναι πιο επίκαιρα από ποτέ, ενσωματώνοντάς τα στην ιστορία του. Μεταναστευτικό, πόλεμος, ρατσισμός, βιαιότητα, σεξ, ακόμα και τον θεσμό της οικογένειας. Ο αναγνώστης πέφτει συνεχώς σε φιλοσοφικές σκέψεις, ενώ δέκα σελίδες πριν το τέλος, η αλληγορική τροπή εκτοξεύει το σύνολο.Ίσως να αξίζει 4 αστέρια, αλλά το χάρηκα όσο λίγα τον τελευταίο καιρό. Ξαναλέω: Μην το διαβάσετε για ιστορία τρόμου και περιπέτεια φαντασίας όπως βλέπω να αναφέρεται. Διαβάστε το για κάτι διαφορετικό και ασυνήθιστο.